Pigulnica to urządzenie służące do wytwarzania pigułek (pilulae, od łac. pila — piłeczka, kulka), jednej z najstarszych form leków. Prezentowany eksponat konstrukcji Eugena Dietericha (II poł. XIX wieku) składa się z drewnianej podstawy oraz z ruchomej deseczki. Na obu elementach umieszczony jest rząd kilkunastu półkanałów, pełniących funkcję noży. Masę pigułkową, uformowaną w odpowiedniej średnicy wałeczek, umieszczano między dwiema częściami pigulnicy. Następnie, przesuwając ruchomą deseczkę kilkakrotnie do przodu i do tyłu, formowano okrągłe kuleczki. Pigułki po zrobieniu posypywano najczęściej proszkiem widłakowym, powlekano cukrem lub miodem z gumą arabską, czekoladą, keratyną, olejem kakaowy, kolodium, a także złotem i srebrem.