W niewielkim, mocno podzielonym wyznaniowo Libanie napięcia wewnętrzne z zaangażowaniem sił zewnętrznych mają długą historię. Do pierwszego poważnego kryzysu doszło w 1958 roku, kiedy przeciw prozachodniemu, chrześcijańskiemu prezydentowi Camille Chamounowi wystąpili muzułmanie będący pod wpływem idei arabskiego nacjonalizmu szerzonych przez prezydenta Egiptu Gamala Abdela Nasera. Sytuację uspokoiło wylądowanie w Libanie 15 lipca 1958 roku amerykańskich marines, którzy pilnowali porządku w kraju do października.