Aleksander Orłowski - jeden z najwybitniejszych polskich malarzy i rysowników przełomu XVIII i XIX wieku. Urodził się w 1777 roku w Warszawie, zmarł w 1832 roku w Petersburgu. Rysunku i malarstwa uczył się w warszawskiej pracowni u J.P. Norblina. Ponadto był uczniem M. Bacciarellego w "malarni" na Zamku. Brał udział w Powstaniu Kościuszkowskim, jego prace stanowią ważną dokumentację tego wydarzenia. W późniejszych latach był nadwornym rysownikem-batalistą księcia Konstantego. W 1809 roku za obraz "Biwak kozaków" uzyskał tytuł akademika Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Od 1819 roku był członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Jako pierwszy w Rosji zaczął uprawiać litografię. Malował pastelami i olejno. Tematy jego dzieł są różnorodne: sceny batalistyczne, wschodni jeźdźcy, sceny rodzajowe z życia wsi, orientalne typy Czerkiesów i Kirgizów, karykatury, portrety, heroizowane pejzaże - wszystkie dotyczą rzeczy dziejących się współcześnie.