Pierwotnie "tarcza" była częścią dekoracji grobu Ludwika Pobożnego w dawnym opactwie Saint-Arnoult w Metz w krypcie karolińskich władców. Ludwik był synem i dziedzicem cesarza Karola Wielkiego. Po zniszczeniu opactwa w 1552 przez wojska Karola V tarczę przeniesiono do klasztoru i tam pozostawała aż do 1791 roku. Sprzedana przeszła przez kilku prywatnych kolekcjonerów, została odsprzedana następnie carowi i pojawiła się w XIX wieku w inwentarzu Ermitaża. W I poł. XX w. została zakupiona przez amsterdamskie muzeum, złożona do magazynów i... zapomniana aż do zeszłego roku.
Wymiary :79x52 cm. Obwód tarczy rzeźbiony: w liście winorośli wpleciono mitologiczne stwory, egzotyczne podobizny smoków, lwów, orłów i węży. Jej wypukły kształt bardzo wcześnie skojarzono z tarczą, choć nie ma na niej śladów użytkowania.