Wiecznie zielona krzewinka z rodziny wrzosowatych, pochodząca ze wschodu Ameryki Płn. Dorasta do 15 cm wysokości. Kwitnie od maja do końca sierpnia. Kwiaty dzbankowate, białe lub jasnoróżowe. Bardzo dekoracyjna, szczególnie jesienią i zimą ze względu na błyszczące, ciemnozielone liście i obfitość czerwonych błyszczących owoców, utrzymujących się aż do wiosny. Nazwa „golteria" pochodzi od nazwiska Jeana-Francois Gaultiera, XVIII-wiecznego kanadyjskiego botanika. Golterią pierwsi zainteresowali się północnoamerykańscy Indianie. Jedli jej jagody, a gdy dokuczał im ból, przyrządzali z liści napar – do picia albo płukania gardła. Oprócz tego palili suszone liście i żuli korzenie golterii, uważając, że wzmacniają zęby i dziąsła. Okazuje się bowiem, że olejek zawarty w roślinie składa się niemal w stu procentach z salicylanu metylu – związku o silnym działaniu przeciwbólowym, a także odkażającym. Używany jest nadal w medycynie, chociaż dziś wytwarza się go zwykle syntetycznie.
[Wikipedia, weranda.pl]