Festung Ehrenbreitstein, Koblencja (upload.wikimedia.org)
Od: sulfan do s/FortPorn z k/Zainteresowania 3699 dni temuAdnotacja
Ehrenbreitstein to potężna twierdza w Koblencji, usytuowana na malowniczym wzgórzu (118 metrów nad rzeką) naprzeciwko słynnego Niemieckiego Rogu (Deutsches Eck), stanowiącego ujście Mozeli do Renu. Jej początki sięgają przełomu X i XI wieku, kiedy to znajdował się tu ufortyfikowany gród warowny. W kolejnych stuleciach był on sukcesywnie rozbudowywany i powiększany.
Po kongresie wiedeńskim (1815 rok) region ten przypadł we władanie Prusakom, którzy zadecydowali o przebudowie zrujnowanej wówczas przez francuskie oddziały rewolucyjne warowni w potężną twierdzę obronną. Budowa nowej fortecy przeprowadzona została w latach 1817-1828. Za projekt zaś odpowiadało dwóch pruskich generałów Ernst Ludwig von Aster oraz Gustav Johann Georg von Rauch (jeden z projektantów Twierdzy Poznań). Powstał wtedy jeden z największych i najnowocześniejszych nowopruskich militarnych obiektów, który stał się integralną częścią otaczającego miasta rozległego system fortyfikacji obronnych.
Jednym z mankamentów położonej na wysokim skalnym płaskowyżu nowej twierdzy był w wadliwy system zaopatrywania w wodę. Problem rozwiązano dopiero w 1838 roku budując przeszło trzydziestometrową studnię.
Po klęsce Niemiec w pierwszej wojnie światowej na mocy Traktatu Wersalskiego, planowana była całkowita rozbiórka twierdzy, jednak ze względu na jej znaczenie kulturowe zaniechano tego działania.
[navtur.pl]
Po kongresie wiedeńskim (1815 rok) region ten przypadł we władanie Prusakom, którzy zadecydowali o przebudowie zrujnowanej wówczas przez francuskie oddziały rewolucyjne warowni w potężną twierdzę obronną. Budowa nowej fortecy przeprowadzona została w latach 1817-1828. Za projekt zaś odpowiadało dwóch pruskich generałów Ernst Ludwig von Aster oraz Gustav Johann Georg von Rauch (jeden z projektantów Twierdzy Poznań). Powstał wtedy jeden z największych i najnowocześniejszych nowopruskich militarnych obiektów, który stał się integralną częścią otaczającego miasta rozległego system fortyfikacji obronnych.
Jednym z mankamentów położonej na wysokim skalnym płaskowyżu nowej twierdzy był w wadliwy system zaopatrywania w wodę. Problem rozwiązano dopiero w 1838 roku budując przeszło trzydziestometrową studnię.
Po klęsce Niemiec w pierwszej wojnie światowej na mocy Traktatu Wersalskiego, planowana była całkowita rozbiórka twierdzy, jednak ze względu na jej znaczenie kulturowe zaniechano tego działania.
[navtur.pl]