Rzeźba pochodzi z około 400-300 r. p.n.e. Jej wysokość wynosi 56 cm. Została wykonana z wapienia i pierwotnie była polichromowana. Kolory użyte do jej ozdobienia to czerwień, biel i błękit. Na popiersiu zachowały się resztki czerwonego koloru na ustach i elementach ubioru. Z tyłu rzeźby znajduje się wielki, świadomie wykonany otwór o eliptycznym kształcie wlotu i średnicy w najszerszym miejscu 18 cm; powstałe zagłębienie ma głębokość 16 cm. Jego przeznaczenie pozostaje nieznane – najprawdopodobniej służyło do przechowywania relikwii lub też było urną na prochy. Popiersie wykazuje niewątpliwe cechy portretowe. Przedstawia młodą kobietę o twarzy arystokratki z delikatnymi rysami twarzy, z przymkniętymi oczami, z ozdobnym naszyjnikiem i bogatym przybraniem głowy. Wszystkie liczne elementy stroju oraz biżuteria przedstawione są w najdrobniejszych szczegółach.