5-10 tysięcy lat temu, na nocnym niebie pojawiło się nagle nowe źródło światła, które po kilku tygodniach zgasło. Dzisiaj wiemy, że światło to pochodziło od supernowej, czyli wybuchającej gwiazdy i notujemy obłok rozszerzających się resztek jako Mgławicę Welon. Jej fragmentem jest mgławica znana oficjalnie jako NGC 6960, a mniej formalnie jako Mgławica Miotła Wiedźmy. Wyrzucone w gwałtownym wybuchu międzygwiazdowe fale uderzeniowe suną przez kosmos z prędkością 1,5 mln km/h zmiatając i wzbudzając materię międzygwiazdową. Całość pozostałości supernowej znajduje się około 1400 lat świetlnych od nas w gwiazdozbiorze Łabędzia.