Gatunek wężowidła - szkarłupnia podobnego do rozgwiazdy - nazwano na cześć Uniwersytetu Jagiellońskiego. Aganaster jagiellonicus - którego kopalne szczątki odnaleziono w okolicach Krakowa - mógł żyć na terenach Polski ok. 350 mln lat temu.



Wężowidło zostało znalezione przez Bartosza Płachno około 10 lat temu w kamieniołomie w Czatkowicach koło Krakowa. Prawie kompletny okaz, z niezwykle dobrze zachowanymi szczegółami budowy pozwolił na szczegółową jej analizę oraz podjęcie rozważań filogenetycznych na temat pokrewieństw kopalnych wężowideł z przełomu paleozoiku i mezozoiku. Tak zachowane okazy są niezwykle rzadkie, gdyż wężowidła po śmierci szybko ulegają rozpadowi na drobne elementy szkieletu. Co prawda, na terenie Polski znajdowano już kompletne szkielety wężowideł, jednak były to okazy dużo młodsze, pochodzące z okresu triasu.